پیگیری و مدیریت علائم خطر(Red Flag) در کودکان

پیگیری رشدی برای کودکان در معرض خطر یک جنبه ضروری از عملکرد بالینی تیم پایش تکامل رسان است. نوزادان پرخطر یا در معرض خطر که به اصطلاح های ریسک (High Risk) نامیده می‌شوند، کسانی هستند که با عوامل پزشکی، ژنتیکی یا محیطی به دنیا می آیند که آنها را در معرض افزایش خطر تاخیر رشدی، ناتوانی یا سایر مشکلات قرار می دهد. در اینجا برخی از ویژگی های نوزادان های ریسک آورده شده است:

1. نارس بودن: نوزادانی که قبل از هفته 37 بارداری به دنیا می آیند نارس محسوب می شوند و در معرض خطر بیشتری برای بیماری یا اختلال هستند.
2. وزن کم هنگام تولد: نوزادان با وزن کمتر از2500 گرم ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مسائل مربوط به سلامتی باشند.
3. چند قلوزایی: دوقلوها، سه قلوها یا سایر چند قلوزایی می توانند این خطر را برای نوزادان افزایش دهند.
4. ناهنجاری های مادرزادی: برخی از نوزادان با ناهنجاری ها یا ناهنجاری هایی مانند نقص قلبی یا شکاف لب و کام متولد می شوند.
5. عفونت ها: نوزادانی که از مادران مبتلا به عفونت های خاص مانند ایدز HIV، ویروس زیکا یا سیفلیس متولد می شوند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بیماری ها باشند.
6. قرار گرفتن در معرض مواد مخدر یا الکل: نوزادانی که در دوران بارداری در معرض مواد مخدر یا الکل هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مشکلات مربوط به سلامتی از جمله تاخیر رشدی باشند.
7. سندرم دیسترس تنفسی: این بیماری که با نام RDS نیز شناخته می شود، می تواند در نوزادان نارس رخ دهد و تنفس را برای آنها دشوار کند.
8. زردی: این وضعیت رایج در نوزادان می تواند زمانی رخ دهد که بیلی روبین بیش از حد در خون وجود داشته باشد.
9. مننژیت: نوزادان ممکن است به مننژیت مبتلا شوند که التهاب غشاهای محافظ اطراف مغز و نخاع است.
10. اختلالات ژنتیکی: برخی از نوزادان ممکن است در معرض خطر بیشتری برای اختلالات ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک یا سندرم داون باشند که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات و اختلالات شود.

علائم خطر یا Red Flag ها در کودکان

علائم خطر یا Red Flag ها در کودکان می تواند به نشانه ها یا علائم مختلفی اشاره داشته باشد که ممکن است نشان دهنده یک مشکل یا نگرانی اساسی باشد. در اینجا برخی از پرچم های قرمز متداول در کودکان وجود دارد:

• نقاط عطف رشد با تاخیر: این می تواند شامل تاخیر در گفتار و زبان، مهارت های حرکتی، توانایی های شناختی و تعامل اجتماعی باشد.
• مسائل رفتاری: این می تواند شامل مشکلات توجه، بیش فعالی، پرخاشگری، اضطراب یا افسردگی باشد.
• علائم فیزیکی: این می تواند شامل درد مزمن، خستگی، سردرد، یا تغییر در اشتها یا وزن باشد.
• مشکلات یادگیری: این می تواند شامل مشکلات خواندن، نوشتن، ریاضی یا سایر مهارت های تحصیلی باشد.
• مشکلات اجتماعی: این مشکلات می تواند شامل مشکلات دوست یابی، مشکل در پیروی از هنجارهای اجتماعی یا درک نشانه های اجتماعی، یا کناره گیری از تعامل اجتماعی باشد.

توجه به این نکته مهم است که اگرچه این علائم خطر می توانند نگران کننده باشند، اما لزوماً نشان دهنده یک مشکل یا اختلال جدی نیستند. با این حال، اگر هر یک از این علائم را در کودک خود مشاهده کردید، مهم است که آنها را با متخصص اطفال یا یک متخصص توانبخشی واجد شرایط در میان بگذارید تا بهترین اقدام را تعیین کنید. مداخله زودهنگام اغلب می تواند در رسیدگی به هر مشکل بالقوه و آماده کردن فرزند شما برای موفقیت کلیدی باشد.

فرآیند پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر

پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر شامل نظارت و حمایت مستمر برای اطمینان از دریافت خدمات و حمایتی که برای دستیابی به پتانسیل رشد کامل خود نیاز دارند، می باشد. این فرآیند معمولاً شامل یک رویکرد تیمی چند رشته ای است که شامل پزشکان، کاردرمانگران، گفتاردرمانگران، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و سایر ارائه دهندگان مراقبت های پزشکی در حیطه غربالگری و پایش رشد و تکامل می باشد. در ادامه برخی از مؤلفه های کلیدی یک برنامه پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر را ذکر می کنیم:

• ارزیابی: اولین گام در پیگیری رشد، ارزیابی میزان رشد کودک، معمولاً از طریق ابزارهای غربالگری رشد و ارزیابی است. این ممکن است شامل معاینات فیزیکی، ارزیابی گفتار، تست های شنوایی و سایر ارزیابی ها در صورت لزوم باشد.
• برنامه مراقبت فردی: بر اساس نتایج ارزیابی، یک برنامه مراقبت فردی ایجاد می شود که نیازهای رشدی خاص، اهداف و خدمات مورد نیاز برای حمایت از کودک را مشخص می کند. این ممکن است شامل ارجاع به متخصصان، درمان‌ها یا سایر خدمات حمایتی باشد.
• نظارت مداوم: کودکان در معرض خطر برای اطمینان از رسیدن به نقاط عطف رشد خود به نظارت و حمایت مداوم نیاز دارند. این ممکن است شامل بررسی‌های منظم با تیم تخصصی کاردرمانی و مداخلات زودهنگام کودک، ردیابی میزان رشد در طول زمان و تنظیم برنامه مراقبتی در صورت نیاز باشد.
• آموزش و حمایت والدین: والدین نقش مهمی در حمایت از رشد کودک پرخطر خود دارند. برنامه‌های پیگیری رشد معمولاً شامل آموزش و حمایت والدین برای کمک به والدین برای درک نیازهای فرزندشان و نحوه حمایت از رشد آنها در خانه است.
• هماهنگی تیم درمان: پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر معمولاً شامل یک رویکرد تیمی است، که اعضا با هم کار می کنند تا مراقبت ها را هماهنگ کنند و اطمینان حاصل کنند که کودک خدمات، مداخلات، مشاوره ها و حمایت مورد نیاز خود را دریافت می کند.

به طور کلی، پیگیری رشد برای کودکان پرخطر یک فرآیند جامع و مداوم است که برای حمایت از نیازهای رشدی منحصر به فرد کودک و ارتقای نتایج بهینه طراحی شده است.

استراتژی صبرکن ببین!

پیگیری رشد برای کودکان پرخطر با استراتژی “صبر کن و ببین” متفاوت است. رویکرد “صبر کن و ببین” شامل انتظار برای دیدن اینکه آیا تاخیر رشد کودک قبل از مداخله یا حمایت، خود به خود برطرف می شود یا خیر. این رویکرد ممکن است برای برخی از کودکانی که تاخیرهای جزئی نشان می دهند یا تاخیرهایشان ممکن است خود به خود برطرف شود مناسب باشد، اما برای کودکان پرخطر یا های ریسک توصیه نمی شود.

کودکان پرخطر احتمال تاخیر رشد بیشتری دارند و در معرض خطر بیشتری برای مشکلات رشدی طولانی مدت هستند. بنابراین، پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر یک رویکرد پیشگیرانه است که شامل نظارت، ارزیابی و حمایت مداوم برای ارتقای رشدآنهاست. این امر تیم درمان و خانواده را به سمت تشخیص و مداخله زودهنگام برای رفع هرگونه نگرانی و ارائه حمایتی که کودک برای رسیدن به پتانسیل کامل خود نیاز دارد، هدایت می کند.

رویکرد «صبر کن و ببین» می‌تواند منجر به تأخیر در رسیدگی به نیازهای رشدی کودک شود، که می‌تواند منجر به مسیر چالش‌برانگیزتری برای رسیدن به نقاط عطف رشد و تاخیر رشدی بلندمدت شود. در مقابل، پیگیری رشدی برای کودکان پرخطر یک رویکرد پیشگیرانه است که می‌تواند بهترین فرصت‌ها را برای رشد طبیعی در اختیار کودکان قرار دهد، بدون در نظر گرفتن هر عامل خطر زمینه‌ای.

تیم پایش تکامل رسان و کودکان های پر ریسک

تیم ما شامل متخصصان کاردرمانی، گفتاردرمانی و روانشناسان با تجربه، متخصصان در حیطه مداخله زودهنگام و غربالگری رشدی است که با هم کار می کنند تا خدمات جامع پیگیری رشد را برای کودکان پرخطر از بدو تولد ارائه دهند. رویکرد تیم ما برای پیگیری رشد شامل نظارت و ارزیابی منظم پیشرفت رشد کودک بر اساس نیازهای فردی و دستورالعمل‌های فعلی است. ما از ابزارهای غربالگری رشد مبتنی بر شواهد، ارزیابی های تشخیصی و پرسشنامه های والدین برای ارزیابی مهارت های شناختی، ارتباطی، حرکتی، اجتماعی-عاطفی و خودیاری کودک استفاده می کنیم. ما همچنین سابقه خانوادگی، سابقه پزشکی و عوامل محیطی را هنگام ارزیابی رشد کودک در نظر می گیریم و در صورت نیاز کودک را به پزشک و متخصصان مربوطه ارجاع می دهیم.

پس از ارزیابی، تیم ما با والدین همکاری می‌کند تا یک برنامه مراقبت فردی ایجاد کند که شامل مداخلات هدفمند برای حمایت از رشد کودک است. این ممکن است شامل ارجاع به خدمات مداخله زودهنگام، مانند روش دنور، کاردرمانی، گفتار درمانی یا مراقبت های پزشکی تخصصی باشد. تیم ما همچنین حمایت و راهنمایی مستمری را به والدین ارائه می‌کند تا سلامت و رفاه کلی فرزندشان را ارتقا دهند.

به طور کلی، هدف تیم ما ارتقای نتایج رشد بهینه برای کودکان در معرض خطر با ارائه خدمات پیگیری رشد اولیه و جامع است. ما معتقدیم که با ارائه مراقبت های هماهنگ و مبتنی بر شواهد، می توانیم اطمینان حاصل کنیم که همه کودکان بهترین شروع ممکن را در زندگی خواهند داشت.