تست عملکرد حرکتی نوزاد (TIMP)

تست عملکرد حرکتی نوزاد (Test of Infant Motor Performance) یک ابزار ارزیابی استاندارد است که برای ارزیابی عملکرد حرکتی نوزادان بین هفته 34 بارداری تا سن 5 ماهگی مورد استفاده قرار می گیرد. متشکل از 28 مورد، برای شناسایی نوزادانی طراحی شده است که در آینده در معرض خطر ابتلا به اختلالات حرکتی یا تاخیر حرکتی هستند.

تیمپ اولین بار در سال 1990 توسط دکتر مارتا پایپر و دکتر یوهانا دارا، متخصص توانبخشی کودکان ساخته شد. این ابزار مهارت حرکتی را در چندین زمینه ارزیابی می کند، از جمله صاف شدن در وضعیت دمر، کنترل سر، نشستن، ایستادن و راه رفتن. همچنین مهارت های حرکتی خاص تری مانند رسیدن و گرفتن، ردیابی بصری و برنامه ریزی حرکتی را ارزیابی می کند.

این آزمون تقریباً 20 تا 30 دقیقه طول می کشد تا تکمیل شود و توسط یک متخصص آموزش دیده انجام می شود که حرکات نوزاد را مشاهده می کند و بر اساس معیارهای خاصی امتیاز می دهد. ناظر باید با رشد نوزاد آشنا باشد و تجربه اجرا و تفسیر آزمون را داشته باشد.

کاربرد تست عملکرد حرکتی نوزاد

تست عملکرد حرکتی نوزاد در درجه اول برای نوزادانی که در معرض خطر تاخیر رشدی یا اختلالات عصبی هستند استفاده می شود. نوزادانی که مشکلات قبل تولد مانند نارس بودن، وزن کم هنگام تولد یا خفگی را تجربه کرده اند، در معرض افزایش خطر نقص حرکتی هستند. TIMP می تواند این کمبودها را زود شناسایی کند و امکان مداخله زودهنگام و درمان زودهنگام را فراهم کند.

تست عملکرد حرکتی نوزاد در مطالعات تحقیقاتی برای بررسی موضوعات مختلف رشدی، از جمله تأثیرات مداخلات مختلف بر رشد حرکتی، همبستگی بین مهارت حرکتی و توانایی‌های شناختی، و تأثیر عوامل محیطی بر کسب مهارت‌های حرکتی استفاده شده است.

مقایسه تست عملکرد حرکتی نوزاد با سایر ابزار ارزیابی

چندین تست دیگر نیز وجود دارد که معمولاً برای ارزیابی رشد حرکتی نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله مقیاس حرکتی نوزاد آلبرتا (AIMS)، مقیاس رشد نوزادان و کودکان نوپا بیلی، و مقیاس حرکتی رشدی Peabody. در حالی که این تست ها شباهت هایی دارند، اما تفاوت های کلیدی نیز دارند.

• AIMS یکی دیگر از ابزارهای ارزیابی استاندارد است که برای ارزیابی رشد حرکتی نوزادان بین تولد تا 18 ماهگی استفاده می شود. AIMS شامل ارزیابی مهارت حرکتی در چندین زمینه، از جمله وضعیت های دراز کشیده، به پشت، نشسته و ایستاده است. با این حال، بر خلاف TIMP، AIMS برنامه ریزی حرکتی یا مهارت های ردیابی بصری را ارزیابی نمی کند. علاوه بر این، AIMS به طور خاص برای شناسایی نوزادان در معرض خطر تاخیر رشد یا اختلالات عصبی طراحی نشده است، زیرا می تواند برای نوزادان با رشد معمولی نیز استفاده شود.
• مقیاس رشد نوزادان و کودکان نوپا بیلی یک ابزار ارزیابی جامع است که شامل ارزیابی رشد حرکتی، شناختی و زبانی است. این ابزار طیف وسیعی از سنین، از تولد تا سه سالگی را پوشش می‌دهد و نقاط عطف رشد مانند کنترل سر، نشستن، راه رفتن و گرفتن را ارزیابی می‌کند. با این حال، بر خلاف TIMP، که به طور خاص بر رشد حرکتی تمرکز دارد، ارزیابی بیلی رشد را در چندین حوزه ارزیابی می‌کند و صرفا به مهارت حرکتی اختصاص ندارد.
• مقیاس حرکتی رشدی Peabody یکی دیگر از ابزارهای ارزیابی است که برای ارزیابی رشد حرکتی در نوزادان و کودکان خردسال استفاده می شود. این شامل ارزیابی مهارت های حرکتی ظریف و درشت از جمله تعادل، هماهنگی و چابکی است. با این حال، به طور خاص برای نوزادان طراحی نشده است، زیرا طیف وسیع تری از سنین را نسبت به TIMP پوشش می دهد و ممکن است در شناسایی تاخیرهای حرکتی اولیه در دوران نوزادی موثر نباشد.

به طور کلی، هر یک از این ارزیابی ها نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند. در حالی که TIMP به طور خاص برای نوزادان در معرض خطر آسیب های مرتبط با حرکت طراحی شده است، ممکن است به اندازه تست ارزیابی بیلی Bayley که رشد را در چندین حوزه ارزیابی می کند، جامع نباشد. انتخاب ابزار ارزیابی به نیازهای خاص نوزاد یا کودک مورد ارزیابی و همچنین اهداف ارزیابی بستگی دارد.

نحوه اجرای و تفسیر تست عملکرد حرکتی نوزاد تیمپ

این تست معمولاً توسط یک کاردرمانگر آموزش دیده انجام و نمره گذاری می شود. TIMP شامل 34 آیتم است که جنبه های مختلف رشد حرکتی مانند کنترل وضعیت بدن، حرکت اندام و رفلکس ها را ارزیابی می کند. این در یک اتاق ساکت و روشن و با حداقل حواس‌پرتی اجرا می‌شود تا به نوزاد کمک کند تا روی کار در حال انجام تمرکز کند.

در طول ارزیابی، درمانگر رفتار و پاسخ‌های حرکتی نوزاد را در حالی که حرکات و وضعیت‌های مختلف را انجام می‌دهد، مانند دراز کشیدن به پشت و دراز کردن دست به سمت یک اسباب‌بازی را مشاهده می‌کند. درمانگر عملکرد نوزاد را در هر مورد ثبت می کند و بر اساس توانایی نوزاد در انجام فعالیت امتیاز می دهد. هنگامی که ارزیابی کامل شد، درمانگر نمرات را تجزیه و تحلیل می کند و آنها را در رابطه با نقاط عطف رشد مورد انتظار نوزاد تفسیر می کند. این ارزیابی می تواند به شناسایی هرگونه تاخیر حرکتی یا نقص حرکتی که ممکن است نیاز به مداخله یا آزمایش بیشتر داشته باشد کمک کند.

در حالی که TIMP ابزار مفیدی برای شناسایی نوزادانی است که در معرض خطر اختلالات مرتبط با حرکت هستند، اما قرار نیست از آن به عنوان تنها شاخص وضعیت رشد استفاده شود. ارزیابی‌های اضافی، مانند ارزیابی‌های شناختی و زبانی، باید انجام شود تا درک جامع‌تری از رشد کلی نوزاد به دست آید.

کلام آخر

در تیم تخصصی پایش تکامل رسان، تست عملکرد حرکتی نوزاد TIMP توسط کاردرمانگران آموزش دیده که تجربه کار با نوزادان و کودکان خردسال را دارند، انجام می شود. ما از پروتکل های استاندارد در اجرای و امتیازدهی آزمون پیروی می کنیم و مطمئن ترین و دقیق ترین نتایج ممکن را تضمین می کنیم.

تست عملکرد حرکتی نوزاد یک ابزار ارزیابی ارزشمند برای شناسایی نقص‌های مرتبط با حرکت در نوزادانی است که در معرض خطر تاخیر رشد یا اختلالات عصبی هستند. این اطلاعات ارزشمندی را در اختیار والدین، متخصصان توانبخشی و محققان قرار می دهد و امکان مداخله و درمان زودهنگام را فراهم می کند که به طور بالقوه منجر به بهبود عملکرد حرکتی در دراز مدت می شود.